Het eiland Sumatra staat bekend om zijn ietwat woeste overweldigende natuur, de nog door de Nederlanders aangelegde ‘Sumatra-Hoofdweg’ dwars door de tijgergebieden rondom de evenaar en om zijn verschillende etnische culturen.
We landen in Medan en rijden, na een korte stadsrit langs het sultanpaleis en koloniale gebouwen, meteen door naar het orang oetan rehabilitatiecentrum van Bukit Lawang, waar we de mensapen in hun natuurlijke omgeving gaan opzoeken en onder leiding van een lokale gids een wandeltocht maken in het regenwoud.. Door overstromingen is dit deel van het programma momenteel niet uitvoerbaar en voor de eerste maanden van 2005 is het nog onzeker, wanneer we daar weer heen kunnen. We rekenen voorlopig op februari, maar anders rijden we van Medan naar het op 1300 meter hoogte koel gelegen Brastagi. Twee vulkanen torenen boven dit stadje uit. In de buurt wandelen we langs diverse traditionele dorpjes van de Karo-Batak, bezoeken we het Batakmuseum, een botanisch park en kunnen we een gegidste wandeling in het regenwoud maken.
Even verderop ligt het Tobameer. We logeren midden in dit grootste kratermeer ter wereld op het schitterende natuurrijke Samosir-eiland. We bereiken dit eiland per boor vanaf Parapat en we maken er een busexcursie naar dorpen van de Toba-Batak die ondanks dat ze Christelijk zijn, nog steeds geloven dat ze beschermd worden door de geesten van hun voorouders. Het is er ook goed fietsen en wandelen, onder andere langs oude begraafplaatsen, huizen met hoge houten gevels, markten en als boten gebogen daken. Er kan een boottocht gemaakt worden langs een waterval en een zwemplaats in het meer. Ook kan een uitvoering van een traditionele dans worden bezocht. ’s Avonds zijn er altijd wel ergens lokale jongeren te vinden die Batakliederen zingen en zichzelf begeleiden op een akoestische gitaar.
De busreis naar de stad Bukittinggi voert door een ruige natuurrijke omgeving. Onderweg springen we ritueel over de zichtbaar gemaakte evenaar en houden in het regenwoud een stop bij hete zwavelbronnen. Bukittinggi betekent ‘hoge heuvel’ in het Indonesisch en is dus behaaglijk koel. De stad en omgeving worden bewoond door de Minangkabau. Dit volk is matriarchaal en een deel woont nog in oude houten huizen. Deze langwerpige en grote woningen staan bekend om hun kunstzinnig uitgesneden bloemmotieven en sierlijke, gewelfde daken die nog het meest aan een boot doen denken. Wij gaan in één van die huizen bij een familie ‘op de thee’. We wandelen in het natuurgebied van het Karbouwengat, bezoeken een dorp vol zilversmeden, bewonderen het beschilderde houtsnijwerk van een voormalig vorstenpaleis, genieten van adembenemende landschappen, maar evenzeer van zang en dans in een klein theater. Liefhebbers kunnen naar de plaatselijke dierentuin, de levendige markt en eventueel kan men gaan zwemmen in het lauwe water van het Maninjau-kratermeer. Dit meer wordt omgeven door 600 meter, met oerwoud bedekte wanden.
Uniek is dat u door het onbekende Zuid-Sumatra reist, langs bergen en regenwouden. Omdat hier geen toeristen komen, bent u zelf ook eens een bezienswaardigheid. Wij bezoeken een reservaat waar Sumatraanse olifanten worden getraind in het sjouwen van bomen en u …! Het terugzien van de stad Palembang is voor menig oud-Indiëgast of diens nazaten een langgekoesterde wens. We maken hier een boottocht over de Musi-rivier. Een oude Chinese tempel op een eiland in de Musi, de vele paalwoningen maar ook de voormalige Hollandse luxe woonkolonies langs die rivier in de stad en de omringende moerassen geven weer een heel ander beeld van Indonesië dan u inmiddels gewend bent.